De Engelse uitdrukking 'penny wise, pound foolish' wordt gebruikt als men koste wat het kost langs de goedkoopste weg iets wil bereiken, maar uiteindelijk wordt gestraft door de realiteit waardoor het hele project veel te duur uitpakt. De uitdrukking gaat vaak op voor het kopen van een huis in het buitenland. In dit geval dus Italië. Wie als niet ingezetene besluit om het proces helemaal of gedeeltelijk zelf te willen doen, komt vaak bedrogen uit.
Goedkoop is duurkoop, heet dat in Nederland. Vanuit onze dagelijkse praktijk zien we voorbeelden te over van grote misère. De problemen kunnen vaak alleen opgelost worden door uiteindelijk een professional in te schakelen. In plaats van geld te besparen, kost dit veel extra geld.
Anderzijds kennen we voorbeelden waarbij wel een professional wordt ingeschakeld, maar men toch de regie in eigen handen blijft houden. Door alleen die informatie te geven waarom gevraagd wordt, heeft de professional meestal geen overzicht. Hierdoor staat hij voortdurend op het verkeerde been. Dat is natuurlijk niet bevorderlijk voor een goede afloop.
Achteraf hoor je dan: “Ja maar die makelaar was zo aardig en sprak ook Engels, net zoals de eigenaar van het huis. Toen de koopovereenkomst (proposta) getekend was en het voorschot betaald, bleken niet alle vergunningen voorhanden. Het huis moest worden afgenomen in de staat waarin het verkeerde zonder dat een bouwtechnicus (geometra) een keuring had gedaan. De woning bleek gesplitst en de ontbindende verklaring in verband met de hypotheek stond niet in de koopovereenkomst.
Opeens waren alle betrokkenen aan de verkoperskant niet meer zo aardig; ze gaven niet meer thuis. De hypotheek werd niet in behandeling genomen omdat de vergunningen niet in orde waren. De akte kon niet passeren omdat de hypotheek nog niet toegekend was. Maar in de koopovereenkomst stond wel een deadline met een boetebepaling. U leest het al: één grote valkuil vol met slapeloze nachten.
Voor verbouwen geldt hetzelfde verhaal. Hier is de realiteit zo mogelijk nog ingewikkelder dan bij kopen. “Ik ben heel handig en wat mijn ogen zien, kunnen mijn handen maken…” In Italië kan alleen aan de structurele zaken gewerkt worden door gecertificeerde vaklui en met in Italië gecertificeerde bouwmaterialen. Blijkt dat niet het geval, is men zwaar in overtreding en in die gevallen is de overheid spijkerhard. Dan kunt u nog zo'n handige Harry zijn, maar die strijd gaat u niet winnen.
Een Nederlandse makelaar die een huis in Italië wild kopen en la Dolce Casa benaderde voor aankoopbegeleiding, zei het treffend: ”In Nederland weet ik alles over het kopen van een huis. In Italë absoluut niet. Daarom huur ik jullie in!”
De moraal van ieder verhaal over 'doe het zelvende kopers' is duidelijk: begin er niet aan. Laat het hele proces over aan professionele makelaars en/of aankoopbegeleiders. Accepteer dat die de regie volledig in handen moeten hebben. Zij dienen volledig op de hoogte te zijn van de mogelijkheden en onmogelijkheden van het eisenpakket van de kopende partij. Alleen dan dan de omzetting en de invulling van die Italiaanse droom verlopen zonder slapeloze nachten.
Frits Hemerik
Meld u aan voor de nieuwsbrief en ontvang een aantal keer per jaar tips over het aankopen van een tweede huis in Italië. Zo weet u zeker dat u niets mist!
